vrijdag 30 september 2011

Noodzakelijke uitbreiding, de mat 46

De directeur van de Zolderspoorbaan, dan ben ik trouwens, voor de lieden die uitzonderlijk traag van begrip zijn, had berekend met veel decimalen achter de komma, dat er met de bekende feestdag Sint Juttemis een (verwaarloosbare) kans is dat er behoefte is aan uitbreiding van het rollend materiaal.



Daarbij heeft de directie een 2813 (Piko digitale elok, bekend als trekkracht van de Fyra) overwogen, terwijl een 1188 (Benelux lok van LS Models) ook hoog op de wensenlijst staat.



Op een willekeurig forum op internet, beter bekend als het 3 rail forum, werd een Lima materiaal 1946 (mat 46) aangeboden. Hoewel ik liever een lok of trein zie voor ik deze koop, heb ik toch besloten de trein ongezien te kopen.



Het mat 46 is de trein die ik uit mijn jeugd herinner, staande in Harderwijk langs de spoorlijn (oom en tante woonden in de Coornhertstraat, vlak bij de spoorlijn). De trein is een opknapper, zoals op de foto's te zien is, zodat de aankoopprijs meevalt.



De opknapbeurt zelf, het inbouwen van een decoder, verwijderen van lijmresten, opnieuw lijmen koppelling, gewicht, glas koplamp etc, jullie gaan er hier binnenkort over lezen!



Hachelijk? 

donderdag 29 september 2011

Over sleutelhangercamera 2 en slotraceauto's

Hoewel jullie het waarschijnlijk niet hebben betreurd,


vond ik het wel jammer dat de sleutelhangercamera was verdwenen.



Eigenlijk was het maar een paar dagen twijfelen of ik een nieuwe zou scoren,



de afweging nut tegen kosten (16,95 incl. 2 GB geheugenkaartje en verzendkosten).



En nut, bekijk de tot op heden gemaakte filmpjes met de verdwenen sleutelhangercamera nog maar eens, die had hij zeker!



Gistermiddag kwam de nieuwe camera,



vanavond deed zich de eerste gelegenheid voor om weer een best wel nuttig filmpje te produceren.



Veel kijkplezier?



Het is hachelijk

woensdag 28 september 2011

Over DE fietstocht

We hebben er op het werk diverse keren over gehad, DE fietstocht.



Meerdere collega's zijn in bezit van een snelle fiets (voorwaarde) en bijbehorende broek (dat helpt tegen zere billen).



Maandag werd, door de goede weersverwachtingen voor deze week, DE fietstocht vastgelegd.

De afspraak voor DE fietstocht dan.



Collega Peter wist direct te melden dat hij, ondanks de aankoop van een Stevens Stelvio racefiets, niet mee kan.



Volgens zijn zeggen ligt het best wel niet aan het onbreken van een bijbehorende broek.



Tot we op de fiets stappen voor DE fietstocht kan ik best een grote mond hebben over mijn fietskwaliteiten.



Na 500 meter (of eerder) val ik door de mand.



Dus heb ik vandaag een trainingsrondje gereden, de kenners zien niet alleen Beverwijk, Wijk aan Zee, maar zelfs Egmond aan Zee voorbij komen.



Ongeveer 65 kilometer met een bedenkelijk tempo en de spieren zijn zwaar aan vakantie toe. Het wordt inderdaad DE fietstocht, maar of ik er blij mee ben?



Het is hachelijk!

maandag 26 september 2011

Over diepgang en HBBKKS-en

Na dagen vol slaapverwekkend gebabbel, gekeuvel, of, als jullie dat liever horen: gezwets, is het nu weer tijd voor diepgang!


Van buuv An, die hier al geruime tijd niet genoemd is, heb ik een Roco HBBKKS (hieronder)gekregen voor op de zolderspoorbaan.



Tuurlijk hoef ik jullie niet te vertellen wat een HBBKKS is, dat is gewoon parate kennis!




De HBBKKS was echter voorzien van gelijkstroom wielen (geïsoleerd en een iets afwijkende radstand tov Märklin) en stond dus te wachten op betere tijden.




Nu ik van neef Erik nog een aantal modernere HBBKKS-en had gekregen was het moment daar, dus ging ik zaterdag met Lisanne naar de plaatselijke modelspoorwinkel. De 2 nieuwe assen gingen er probleemloos onder en dus mochten de HBBKKS-en zaterdagavond hun eerste rondje draaien op de zolderspoorbaan.




Eén van de andere HBBKKS-en was zwaar verbouwd, het onderstel was vervangen door een zelfgemaakt iets, zodat er sluitverlichting ingebouwd kon worden.



Penibel? Of kan het erger, door er Opel op te zetten?



Hachelijk.

zondag 25 september 2011

Over depressies en kabouters

Het was vandaag al snel duidelijk, ook het kleine grut groeit en ontgroeit op die wijze het eenvoudige vermaak dat Sprookjeswonderland biedt.


Het kabouterbos, het kasteel van Violinde en Vadertje Tijd hoeven ze niet meer naar toe. De dobberbootjes, paardjes en de auto's gaan nog, hoewel ze de dobberbootjes zeker zullen ontkennen!



Enigszins depressief door het vallen van de blaadjes (pas op, niet in de koffie) heb ik met neef Erik bedacht dat dit toch een van de laatste keren zal zijn geweest.



Tuurlijk zijn we wel naar de kinderboerderij geweest.



En naar de vogeltjestrein.



We hebben bewust "De vrolijke friet" overgeslagen. Die bewaren we voor de laatste keer.....



Hachelijk?

zaterdag 24 september 2011

Druk en schoolvoetbal

Jullie begrijpen vast dat ik iedere avond aan de buis gekluisterd zit, er is altijd wel een aflevering van CSI of GTST die ik nog niet gezien heb.


Maar soms, incidenteel, heel zo nu en dan, maak ik tijdens de reclameblokken tijd voor andere zaken.



Voor de familie 103 bijvoorbeeld. Voor neef Erik, John of Remco. Of voor het toilet.



Of voor dit weblog of de zolderspoorbaan.



Die schaarse momenten leiden dan - uiteraard - tot best wel boeiende verhalen op dit weblog.



Afgelopen week was het tijdens de reclameblokken erg druk. Elise deed mee aan een schoolvoetbaltoernooi, verderop in het dorp.




Hoewel ik er tijdens het coachen (als assistent-coach) toch duidelijk op aan gestuurd had alle wedstrijden te verliezen, luisterden de minderjarigen niet.

Ze wonnen.



Dus moest ik gisteravond voor de derde keer naar de plaatselijke sportvereniging, nu voor de finales.




Hadden ze, zoals beloofd, de kwart finales gewoon verloren, dan was ik alsnog ruimschoots op tijd thuis geweest.




Maar nee hoor, ze moesten weer winnen. (door strafschoppen, zie de plaatjes)





Idem voor de halve finale. (inderdaad, weer via strafschoppen)
(hieronder: de hoofdcoach houdt een donderspeech...)




Goed, als je dan toch in de finale staat, als je dan toch belangwekkende TV programma's moet missen, dan moet je ook maar winnen. (hieronder: warming up en cooling down tegelijkertijd!)



En uiteraard luisterden ze weer niet, door een klutsbal die via een eigen speler het doel in ging. Zie onderstaande foto.



Op het eindresultaat, een mooie tweede plaats van de 20 deelnemende teams,



mochten ze zeker trots zijn.

Net als een papa die er trots op is dat ook grut 3 plezier heeft in de edele voetbalkunst.
Je dochter zal maar liever op de rug van zo'n knol willen zitten.....



Hachelijk? 

vrijdag 23 september 2011

'L Amburger

Het is een zware opgave, en toch lukt het om liefhebbers te vinden om de prestatie te leveren.


In de voorbereiding heeft Remco zijn Kia Zeed omgeruild voor een nieuwe VW Passat met hulpveren, 1.6 turbodiesel en 5 versnellingen vooruit, echter zonder elektronisch gaspedaal.



Al 40 jaar bestaat de uitspanning in Nederland, met diverse amburgers op het menu, maar de uitdaging is de tijdelijk verkrijgbare 1955.



De nieuwe Passat moet deskundig beoordeeld worden, dus koerst John naar het kilometers verderop gelegen H, waar ook een filiaal van de bedoelde uitspanning is.



De eerste uitspanning in H die we bezoeken blijkt een express uitvoering te zijn waar maar een beperkt assortiment geserveerd wordt. Dat is sneu, om niet te zeggen, netelig.



We besluiten unaniem een andere uitspanning te zoeken, verderop in H. Daar hebben we meer succes, hier wordt 'l amburger geserveerd, de best wel ongeëvenaarde 1955.



Om de smaaksensatie te reguleren consumeren we er ook een melkschudsel bij en als bijpassend toetje nog een ijsco.



John probeert het mozaiekje op zijn placemat nog voor het nageslacht vast te leggen, echter die blijkt niet geschikt voor Nokia telefoons.



Tijdens de lange autorit terug naar John's huis komt de verwerking van de maaltijd door de darmkanalen op gang, ik bespaar jullie de best wel smaakvolle details.



De Passat is in ieder geval deskundig ingereden.



Bij John aangekomen besluiten we nog een filmpje te bekijken, culinair begeleid door krokante koek, die misschien nog iets (maanden?) langer moet liggen om geheel tot smaak te komen. 



Hachelijk?

NB het navigatiesysteem blijkt tijdens de rit zodanig ontregelt te zijn dat Remco pas begin van de ochtend thuis aan komt. De kortste weg is niet de snelste, aldus Remco. Uiteraard ontken ik iedere betrokkenheid.....