Over sporten op de woensdagmorgen

Natuurlijk had ik woensdagmorgen willen fietsen, maar de automobiel wilde zo graag uitgelaten worden.



Dan moet je keuzes maken, hoe moeilijk ook!



Dus liepen we rond 09.30 in het woeste woud van Egmond.



Waarbij we werden aangestaard door de plaatselijke bevolking! (Flappie?)



Verder ging de wandeling, door het woeste woud van Egmond.



De vraag waarheen kan ik eenvoudig met één woord beantwoorden: daarheen!



Na een laatste beklimming van een hoge berg in het woeste woud van Egmond zijn we eindelijk weer in de bewoonde wereld,



er was veel inspanning nodig om bij deze uitspanning te komen!



Gelukkig heeft de dame van de uitspanning een noodrantsoen klaar staan zodat we snel weer op krachten zijn.



De wandeling terug naar de automobiel gaat gelukkig voorspoedig, als we dan een boswachter op ons pad zien besluiten we deze onze boskaart te tonen, zoals het oppassende boswandelaars betaamt.



Daar is de boswachter niet van gediend, hij wil geen boskaarten controleren en al helemaal niet met ons op de foto.



Dan blijkt zo'n boswachter nog behoorlijk rap te kunnen fietsen, we halen hem niet meer in.



Gelukkig zien we nog een levensgevaarlijke rups op de weg door het woeste woud van Egmond, anders was de wandeling toch in een mineurstemming geëindigd.



Met een eenvoudige doch smakelijke lunch weten we deze inspannende morgen toch op gepaste wijze af te ronden!



Hachelijk?

Over diploma's

De laatste weken staan in het teken van de laatste schoolweken.



Proefwerkweken, citotoetsen, boeken moeten worden ingeleverd, sportdagen,



rapporten, schoolreisjes en dan is er natuurlijk ook de diploma uitreiking van Lisanne.



Dat was een heel feestelijk gebeuren, compleet met Amerikaanse hoedjes waarmee gegooid mocht worden.



Vrolijk gezang dat zonder passende begeleiding door muziek of een voorzanger bleef bij het uitreiken van de tekst.



Wat misschien ook wel zo goed was, mijn eigen zangkunsten kennende. Per groepje leerlingen werd een toespraak gehouden,



en vervolgens werd een toespraak gehouden per geslaagde. Hoewel het hierdoor wel een lange zit werd was de avond uiteraard heel geslaagd!



Als de handtekening is gezet is het definitief, op naar het hoger beroepsonderwijs!



Na een laatste consumptie gaan we huiswaarts, voorlopig de laatste keer vanaf deze school.



Hachelijk?

Het vliegt hier rond....

Zaterdagmiddag zat ik in de tuin, te genieten van het mooie weer.



Nu had ik natuurlijk een tochtje kunnen fietsen, maar ik kon natuurlijk ook niet gaan fietsen.



Met een goed boek in de ene hand en de spiegelreflex in de andere hand vermaak ik me namelijk ook wel.



De koude cola op de tuintafel hoef ik vast niet te noemen, die was er ook!



Er vliegt hier zo'n zaterdagmiddag van alles rond!



Ik kan jullie niet vertellen wat voor vliegtuigen het precies zijn, waar treinen geheel niet op elkaar lijken,



daar vind ik vliegtuigen juist allemaal op elkaar lijken!



Ook bij het uitzoeken van de weblogwaardige vliegende apparaten,



vond ik het lastig een boeiende selectie te maken.



Maar ik hoop dat het toch gelukt is!



Hachelijk?

De bruiloft

Zit ik met een goed boek in de tuin, hoor ik verderop in de straat muziek. Natuurlijk ben ik geheel niet nieuwsgierig, ik ben niet direct opgesprongen uit mijn stoel om te gaan kijken.



Ik heb zeker 30 seconden gewacht en bedacht toen dat ik eens moest kijken of er nog recent door een of andere vogel op mijn auto is gepoept.



Uiteraard heb ik wel even de camera meegenomen,  je kan immers zomaar iets weblogwaardigs tegenkomen toch? Het was dus een traditionele Turkse bruiloft, waarbij de bruidegom de bruid komt ophalen.



Daarbij hoort muziek en dansen, jullie kunnen op de kiekjes zien dat de Hollandse dames direct mee zijn gaan doen met de Turkse dames.



Dan wordt een toneelstukje opgevoerd bij de voordeur



en mag de bruid tegen betaling binnen worden opgehaald door de bruidegom.



Daarna gaat het bruidspaar naar de trouwauto,



en na een aantal minuten vertrekt men naar de feestlocatie.



Erg leuk om eens te zien, om jullie de sfeer te laten proeven heb ik een kort filmpje gemaakt.


Hachelijk?

Vaderdag

Zondag was het Vaderdag, en dat moet uiteraard gevierd worden!



Elise had een mooie tekening gemaakt op school die een prominente plaats in huis mag gaan innemen, net als alle andere Vaderdag cadeau's trouwens!



Ik had, om de kinderen werk te besparen, zelf al een Vaderdag cadeau aangeschaft.



Een zeer fraaie Deense bolle neus, met een speciale print die deze lok in 1988 echt heeft gehad, de grafitti-look.



De lok is nu eigendom van de Dansk Jernbaneklub.



Het is de eerste bolle neus op de spoorbaan, maar een mooi Belgisch exemplaar staat ook nog op de wensenlijst.



Op de foto's is goed te zien dat de lok nieuw is,



nog nooit heeft gereden.



Dat gaat binnenkort veranderen,




maar eerst moet de lok omgebouwd worden naar digitaal



Hachelijk?